Όλοι μας βιώνουμε  έναν κυκεώνα από μέτρα και παρεμβάσεις που σκοπό έχουν άλλοτε ν' αμβλύνουν τις κοινωνικές συνέπειες που προκαλεί η διογκούμενη οικονομική ανασφάλεια των πολιτών και άλλοτε  να ικανοποιήσουν απλά τις απαιτήσεις των δανειστών του ελληνικού κράτους (Ευρωπαϊκή Ένωση, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο).

Μέσα σ' αυτή τη ,συχνά, ζοφερή κατάσταση, ένα θέμα που απασχολεί, λίγο πολύ, όλους τους ημεδαπούς πολίτες είναι το πώς φθάσαμε σε αυτή την κατάσταση.

Συχνά, θα ακούτε πολλούς να υποστηρίζουν πως φταίνε οι διεφθαρμένοι πολιτικοί, επιχειρηματίες, δημοσιογράφοι και λοιπά. Στην πραγματικότητα, όμως, οι περισσότεροι  Έλληνες πιστεύουν ακράδαντα πως για τη σημερινή  κατάσταση φταίνε οι...ξένοι και οι ντόπιοι συνεργάτες τους (η φωτογραφία που συνοδεύει το άρθρο, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα αντίστοιχης προπαγάνδας)...

Μετερχόμενοι απιθάνου "κάλλους"  επιχειρήματα, όπως το εκπληκτικό εκείνο που αναφέρει πως οι Ευρωπαίοι δεν έπρεπε να μας δίνουν αφειδώς επιδοτήσεις επειδή γνώριζαν πως θα κάναμε κακή διαχείριση (!!!),  επιδιώκουμε, γι' άλλη μια φορά στη μακροχρόνια ιστορία μας, να μεταθέσουμε τις ευθύνες περί κρίσης, έτσι ώστε να "καθησυχάσουμε" τη συνείδησή μας και να συνεχίσουμε να πορευόμαστε με τον ίδιο τρόπο στο μέλλον, χωρίς να υποστούμε μια επώδυνη διαδικασία αυτοκριτικής που, νομοτελειακά, θα οδηγούσε σε αλλαγή νοοτροπίας και πρακτικών.

Ο "κακός ξένος" που συνωμοτεί παρασκηνιακά, με μοναδικό στόχο την εξαφάνιση του ελληνικού έθνους, είναι πάντοτε  μια πολύ βολική εξήγηση  για τα δεινά της χώρας...Φυσικά, κάποτε ισχύει κι αυτό αλλά σχεδόν ποτέ χωρίς να συνδυάζεται με δικές μας παραλείψεις, λάθη και αβελτηρίες.

Η κρίση που μαστίζει τη χώρα είναι, παράλληλα, μια ευκαιρία ν' αναθεωρήσουμε τις παρωχημένες μας αντιλήψεις και να στραφούμε σε πιο ορθολογικές πρακτικές οργάνωσης και λειτουργίας του κοινωνικοοικονομικού μας βίου. 

Ήδη έχουμε χάσει πολύτιμο χρόνο, αποδίδοντας την..."κακοδαιμονία" μας σε  εξωτερικούς παράγοντες. Καιρός είναι να ενηλικιωθούμε...