Είναι γεγονός πως οι περισσότεροι Τριπολίτες αντιμετωπίζουν το λεγόμενο "graffiti" ως κάτι που έρχεται σ' αντίθεση με την εικόνα μιας πόλης "εύτακτης και καθαρής", καθώς έχει συνδυαστεί με τον "βανδαλισμό" δημοσίων κτιρίων, την αναγραφή ακατάληπτων συμβόλων σχεδόν σε όλα τα σημεία του δημοσίου χώρου και την "αμερικανόπνευστη" κουλτούρα του hip-hop και της rap μουσικής.

Ωστόσο, όπως έχουμε διαπιστώσει εμείς, υφίστανται κανόνες μεταξύ των ατόμων που επιδίδονται σ' αυτή τη δραστηριότητα, ενώ κάποια εκ των "graffiti" είναι, σίγουρα, άξια προσοχής, τόσο από πλευράς τεχνικής όσο και αισθητικής. Άλλωστε, είναι δεδομένο πως η παραπάνω "αντικουλτούρα" έχει "διοχετευτεί", με πολλούς τρόπους και κυρίως μέσω διαφήμισης, στη λεγόμενη "mainstream" κουλτούρα της Ελληνικής νεολαίας και όχι μόνο.

Στην Τρίπολη, πάντως, οι ενεργοί "γκραφιτάδες" είναι τόσοι που κάνουν, συνεχώς, αισθητή την παρουσία τους, άλλοτε με ενδιαφέροντα και άλλοτε με..."ενοχλητικό" τρόπο! Θα πρέπει να σημειωθεί πως όντως υφίστανται "άτυποι νόμοι" που διέπουν την παραπάνω δραστηριότητα. Μεταξύ άλλων, δεν επιτρέπεται η "παρέμβαση" σε σημεία που έχουν χρωματιστεί ή, αν θέλετε, "καλλωπιστεί" από τον ίδιο το Δήμο με αντίστοιχες τεχνικές- όπως έχει συμβεί με κάποιους κάδους απορριμμάτων. Κατά την άποψή μας, θα έπρεπε να προστεθούν και, κάποια έστω, δημόσια κτίρια...

"Tαγκιές"...

Επίσης, δεν επιτρέπεται να καλύπτει ο ένας την "υπογραφή" του άλλου, δηλαδή την αλληλοεπικάλυψη της λεγόμενης "ταγκιάς".

Τέλος, θα πρέπει να σημειωθεί πως κάποιοι εκ των "γκραφιτάδων"- όπως ο "DOZE"- επιδεικνύουν μεγάλη δραστηριότητα, δημιουργώντας σύνθετα έργα και μετά από σχετική αδειοδότηση, όπως έχει συμβεί στα "κλωνατζίδικα".